Μια μέρα αργότερα και ένα σελίνι λιγότερο

Dramatis Personae

Ιρώνη του οίκου Μάκαντερ, ευγενές ξωτικό και τζογαδόρος
Μάρκλεφ, ξωτικό αγύρτης
Μπρουνχίλντα, ευγενές ξωτικό
Νέκραλ Χάλγκμουντ, μαθητευόμενος μάγος της Φωτεινής Τάξης

Τρία Ευγενή Ξωτικά και ένας Μαθητευόμενος Μάγος της Φωτεινής τάξης συναντιόνται στο πανδοχείο Το Φεγγάρι του Ναύτη στην πόλη Ούμπερσραϊκ. Θα μπορούσε να ήταν η αρχή ενός κακού ανεκδότου, και ποιος ξέρει? Ίσως στο τέλος όλοι να γελάσουμε. Όχι όμως τα τρία ξωτικά και ο μάγος. Με λιγοστά χρήματα, προσπαθούν να γεμίσουν το στομάχι τους με οποιοδήποτε τρόπο βρουν. Τα δύο ξωτικά, ο Μάρκλεφ και Ιρόνη είχαν γνοωριστή πριν λίγες μέρες στο Πανδοχείο το Φεγγάρι του Ναύτη. Προσπαθώντας να κερδίσει χρήματα ο Μάρκλεφ προκάλεσε την Ιρώνη σε μια παρτίδα χαρτιών με έπαθλο αρκετά ασημένια σελήνια. Ο Μάρκλεφ δεν είχε σκοπό να παίξει δίκαια. Είχε μάθει μερικά κόλπα για να κλέβει στα χαρτιά. Αυτό που δεν ήξερε όμως ήταν ότι η Ιρόνη είχε ακριβώς τις προθέσεις. Χωρίς να πολυλογώ, το Ξωτικό που αποκαλούσε τον εαυτό του Μάρκλεφ, κατάφερε να κερδίσει 5 σελήνια από το Ξωτικό Ιρονι παίζοντας και κλέβοντας στο χαρτοπαίγνιο ‘Που είναι ο Ιερέας’. Στην συνέχεια η Ιρόνι έκλεψε πίσω τα λεφτά που έχασε, παίζοντας το ίδιο παιχνίδι, το έκλεψε σωστά και δίκαια, όπως αναφώνησε και ο Μάρκλεφ. Αφού είδαν ότι δεν πρόκειται να βγάλουν χρήματα κλέβοντας ο ένας τον άλλον αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, κλέβοντας τους υπόλοιπους και όχι μόνο.

Η Ιρόνη ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας Μάκαντερ. Μια οικογένεια ευκατάστατων ευγενών ξωτικών εμπόρων. Έφυγε από το νησί Ούλθουαν και επισκέφτηκε την Αυτοκρατορία για να δει περισσότερα από τον Παλαιό Κόσμο και να αποφύγει μια βαρετή ζωή με προκαθορισμένο μέλλον ως έμπορος. Κατά την διαμονή της στην Αλτντορφ σύχναζε στο Πανδοχείο ‘Τα Όπλα της Αυτοκρατορίας’ και έπαιζε χαρτιά στην ημι-παράνομη υπόγεια λέσχη του πανδοχείου. Ο παρικμασμένος ευγενής Λόρδος Καβλάουχεν Φον Σβάρτσενκαλτσεν όμως τελικά αποδείχτηκε καλύτερος στο κλέψιμο από ότι η Ιρόνι, με αποτέλεσμα να τις πάρει μέχρι και το δαχτυλίδι με το οικογενειακό έμβλημα του Οίκου Μάκαντερ. Άπορη πλέον, με μοναδικό εφόδια τα ρούχα που φοράει, το μαχαίρι της, μια τράπουλα με παραπανίσιες φιγούρες, δύο ζευγάρια ζάρια, το ένα ζευγάρι πειραγμένο, και αρκετή μνησικακία για τον Λόρδο Καβλάουχεν Φον Σβάρτσενκαλτσεν, αναγκάστηκε να ακολουθήσει ένα καραβάνι που πήγαινε στην πόλη Ούμπερσραϊκ, διασκεδάζοντας τους πλούσιους ταξιδιώτες ως κάνοντας τρικ με την τράπουλα και παίζοντας το ‘Που Είναι Ο Ιερέας’, και εκεί ήταν που γνώρισε τον Μάρκλεφ και τους υπόλοιπους.

Ο Μαθητευόμενος Μάγος Χαλγκμουντ ξεπουλούσε τις πυρομαντικές του τεχνικές για την διασκέδαση φαντασμένων ευγενών της πόλης Ουμπερσράηκ. Τα γέλια και οι κοροϊδίες που εισέπραττε ήταν περισσότερα από τα σελήνια που έβγαζε. Είχε αποφασίσει ότι δεν θα συνέχιζε αυτήν την απασχόληση καιρό. Εξάλου ο μέντοαρας του από το κολέγιο της μαγείας, τον είχε στείλει στον έξω κόσμο για να μάθει πως κάτι που δεν θα μάθενε διαβάζοντας τα βιβλία στις βιβλιοθήκες, και αυτό το κάτι σίγουρα δεν ήταν ο εξευτελισμός.

Το κάποτε υπερήφανο ξωτικό Μπρουνχίλντα διανυκτέρευε σε ένα μικρό δωμάτιο του πρώτου και μοναδικού ορόφου του πανδοχείου μαζί με δύο ποντίκια. Όταν είδα στο πανδοχείο τα άλλα δύο ξωτικά αποφάσισε να κάνει παρέα μαζί τους. Ήθελε και αυτή να γνωρίσει περισσότερα για την κουλτούρα των ανθρώπων. Στο νησί της Ούλθουαν άκουγε μόνο άσχημα πράγματα για την φυλή των ανθρώπων και ήθελε να τους γνωρίσει με τα δικά της μάτια για να σχηματίσει μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη. Όταν συνάντησε την Ιρώνη, της ήταν πια ξεκάθαρο ότι έπρεπε να την ακολουθήσει.

Ένα πρωινό, ο Σύνηρ Μάργκριτζ, ο πανδοχέας του Φεγγαριού του Ναύτη, φίλος του μέντορα του Νέκραλ, τον ενημέρωσε ότι η άμαξα που θα του έφερνε ένα δέμα που περίμενε από τον Μέντορα του στο Κολέγιο της Μαγείας, τον Μάγο Φιρμπόλους Ρεντστόουν, είχε καθυστερήσει μια μέρα. Στην ίδια άμαξα ήταν συνεπιβάτης και φύλακας ο Ρούντγκερ Άμπνετ. Ο Άμπνετ ήταν ένας από του λίγους φίλους που έκανε στην Ράικλαντ ο Μάρκλεφ.

Χωρίς να χάσουν χρόνο, αφού δεν είχαν και τίποτα καλύτερο να κάνουνο ο Μάρκλεφ και η παρέα του, μαζί με τον Νέκραλ ξεκίνησαν να βρουν την άμαξα ή τα ίχνη της. Και δεν βρήκαν μόνο ίχνη, αλλά και κτηνάνθρωπους του Χάους που την λεηλατούσαν. Κατά την διάρκεια της μάχης, αλλά και μετά, ήρθαν αντιμέτωποι με τον θάνατο, αλλά και την απληστία και την τσιριχτή φωνή του Κλάους Φον Ρόθσταην, έμπορα και επιβάτη της άμαξας. Κατάφεραν να σώσουν τον φύλακα της άμαξας Ρούντγκερ Άμπνετ, αλλά και να κλέψουν το πουγκί του νεκρού αμαξά. Στην άμαξα επενέβαινε ο Κλάους Φον Ρόθσταην που ήταν τρομοκρατημένος από την εμφάνιση των κτηνανθρώπων και κλειδαμπαρωμένος μέσα στην άμαξα. Η μετέπειτα εμφάνιση των Ξωτικών και του μάγου, δεν τον ενθουσίασε επίσης. Ήταν βλέπετε ένα στενόμυαλο πλάσμα, που μισούσε τις γυναίκες, τα ξωτικά, και τους μάγους. Και τους νάνους δεν χώνευε, αλλά ευτυχώς δεν έβλεπε κανέναν από αυτούς τριγύρω.

Αφου οι τυχοδιώκτες ξεπάστρεψαν με ευκολία τους κτηνανθρώπους προσπάθησαν να ανοίξουν την πόρτα της άμαξας, αλλά ο Κλάους είχε άλλες απόψεις. Ακολούθησε μια χρονοβόρα διαπραγμάτευση με τον Κλάους Φον Ροθστάην χωρίς να καταφέρουν να καταλήξουν κάπου. Αν και ο καιρος από βροχερός, γρήγορα μετατράπηκε σε κανονική καταιγίδα. Η ατμόσφαιρα στην άμαξα ήταν και αυτή τεταμένη, όπως και τα νεύρα των τυχοδιοκτών, ειδικά του μάγου που ήταν και οξύθυμος. Ακόμα δεν έχω συναντήση μάγο της Φωτεινής Τάξης που να μην είναι οξύθυμος .είναι η αλήθεια. Ένας μαγικός πίδακας φωτιάς ξεπήδησε από τα χέρια του Νέκραλ, και χτύπησε την πόρτα της άμαξας. Αργότερα ο Μαθητευόμενος Μάγος Χάλγκμουντ δικαιολογήθηκε ότι το έκανε έν βρασμό ψυχής. Τελικά συμφώνησαν με τον Κλάους να τους δώσει το δέμα που προοριζόταν για τον Νέκραλ με αντάλλαγμα έξη ασημένια σελήνια, την υπόσχεση να του επισκευάσουν την άμαξα και να τον προστατεύσουν στον γυρισμό για την πόλη του Ούμπερσράηκ. Η συμφωνία περιλάμβανε και τον όρο να αφηγηθούν έτσι τα γεγονότα ώστε να αναδειχτεί ο Κλάους ως ο Ήρωας της Ημέρας. Με αυτήν την ιστορία θα μπορούσε να αποκτήσει ακόμα περισσότερη πολιτική δύναμη παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως Ήρωα.

Κανένα από τα ξωτικά δεν αναρωτήθηκε τι ήταν μέσα στο δέμα. Και ο Χάλγκμουντ δεν θεώρησε σκόπιμο να τους ενημερώσει.

Οι τυχοδιώκτες της Μάζας: Η άνοδος και η πτώση, Πάρτον Αλαγκιάς.