Η άμαξα προχώρησε και μπήκε μέσα στο κυνηγετικό κατάλυμα. Ο φρουρός έκλεισε πάλι νωχελικά την πύλη και ο Χέντρικ αποφάσισε να μην κάνει σκηνή. Δεν υπήρχε λόγος να του φωνάξει που δεν τους άνοιγε την πύλη όσο μαινόταν έξω η μάχη. Και ο ίδιος ο Χέντρικ το ίδιο θα έκανε. Η προστασία του εργοδότη του, του Λόρδου Ασάφενμπεργκ είχε προτεραιότητα. Η άμαξα προχώρησε και τελικά σταμάτησε στο αμαξοστάσιο, δίπλα από τους στάβλους.
Οι εργάτες στον στάβλο δεν σηκώθηκαν από την θέση τους για να λύσουν το άλογο από το βαγόνι. O Χέντρικ τους φώναξε να τσακιστούν. Οι τυχοδιώκτες κατέβηκαν και κοίταξαν τριγύρω τους. Είδαν στο βάθος, στο τέρμα του μονοπατιού με τα παρτέρια των λουλουδιών, την είσοδο της έπαυλης. Η έπαυλη ήταν μονοόροφη με την οροφή να έχει ελαφριά κλίση για να μην λιμνάζουν τα νερά της βροχής και παραπετάσματα, δίνοντας στο κτήριο μια πολεμική χροιά. Η καμινάδα ήταν ετοιμόρροπη και γενικότερα η έπαυλη δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Κισσοί σκαρφάλωναν στους τοίχους και τα παράθυρα ήταν βρόμικα από την γλίτσα. Μάλιστα σε ένα από όλα τα παράθυρα του πρώτου ορόφου, ο νάνος παρατήρησε μια φιγούρα με μαύρα μαλλιά κολλημένα πίσω με μπριγιαντίνη, και έναν επίδεσμο στο κεφάλι γύρω από το αυτή και καλύπτοντας το ένα του μάτι να τους παρακολουθεί. Η φιγούρα μόλις είδε τον νάνο να τον κοιτάει απομακρύνθηκε από το παράθυρο. Γύρο από την έπαυλη ήταν ένας μεγάλος κήπος, στην μία άκρη είχε έναν μικρό ναό, στην άλλη άκρη είχε το σιδεράδικο και μια μικρή λιμνούλα. Δίπλα από το αμαξοστάσιο ήταν τα κλουβιά των σκύλων (με τουλάχιστον δύο σκύλους μέσα, κρίνοντας από τα γαβγίσματα) και ένα σπιτάκι για τον φροντιστή τους. Πιο δίπλα ήταν η αποθήκη του κηπουρού ο οποίος μάλλον εκτελούσε πλημμελώς τα καθήκοντα τους γιατί τα ζιζάνια φαίνεται πώς κέρδιζαν την μάχη στον κήπο. Το ξωτικό παρατηρώντας τους φροντιστές του στάβλου παρατήρησε ότι και αυτοί, όπως και οι φρουροί έκαναν βαριεστημένες κινήσεις και είχαν κόκκινα μάτια, όπως όταν κάποιος που υποφέρει από εποχιακές αλλεργίες. Στην πόρτα στην είσοδο της έπαυλης στο βάθος κοντοστεκόταν ένας εύσωμος τύπος, με πλούσια γενειάδα, που φορούσε μια κόκκινη ρόμπα και αρκετά διακοσμητικά μπιχλιμπίδια που τους χαιρετούσε με ενθουσιασμό
Ο Χέντρικ τους οδήγησε στον λόρδο, υποκλίθηκε και έκανε τις συστάσεις. Ο Λόρδος, αρκετά εξωστρεφής, τους χαιρέτησε όλους, ρωτώντας τους για την ‘περιπετειούλα έξω από την πύλη, και αν τραυματίστηκε κανείς. Κλίνοντας το μάτι, με συνωμοτικό ύφος, τους λέει να τον βοηθήσουν να μεταφέρουν τα έπιπλα ως την μεγάλη σάλα. Όλοι πήραν από ένα έπιπλο και άρχισαν την μετακόμιση. Εκτός από τον νάνο που για να εντυπωσιάσει τον ξωτικό, και να ικανοποιήσει το αίσθημα ανωτερότητας του, πήρε δύο έπιπλα, γεγονός που προκάλεσε τον θαυμασμό και το καλοπροαίρετο γέλιο του Λόρδου, το οποίο δεν διάρκεσε πολύ και για την ακρίβεια του κόπηκε εντελώς όταν ο νάνος έριξε το ένα από τα δύο έπιπλα. Όταν τελείωσαν την μεταφορά, ο Λόρδος τους μάζεψε στην μεγάλη σάλα, τους έβαλε να κάτσουν στο μεγάλο τραπέζι και ο Χέντρικ βγήκε έξω και έκλεισε πίσω του την πόρτα. Τότε ο Λόρδος τους εξήγησε γιατί τους φώναξε εδώ.
‘Όπως θα σας είπε εδώ, η μεταφορά επίπλων είναι απλά η κάλυψη σας για αυτό που θέλω να σας ζητήσω. Δεν έχω εγκατασταθεί πάνω από μια εβδομάδα εδώ, και ήδη νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά με τους υπηρέτες. Κατάρα! Δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά κάτι μαγειρεύουν.’ Για να δώσει έμφαση κοπάνησε και το χέρι του στο τραπέζι. ‘Αυτό που θέλω είναι να κατασκοπεύσετε τους υπηρέτες, χωρίς να σας πάρουν χαμπάρι. Αν σας ρωτήσουν πείτε ότι βοηθήσατε στην μεταφορά των επίπλων που μεταφέρατε από το Ούμπερσράηκ. Αν τους το πείτε αυτό, μπορεί και να σας λυπηθούν. Δείτε τι μπορείτε να ανακαλύψετε, και τα λέμε το βράδυ στα ιδιαίτερα δωμάτια μου, μετά το δείπνο. Α, και να μην το ξεχάσω, να πείτε στην μαγείρισσα πιο από τα δύο πιάτα προτιμάτε για το δείπνο. Χοιρινό, ή πάπια. Εγώ προτείνω το χοιρινό!.’ Αφού συνέχισαν με λίγη ακόμα κουβεντούλα σχετικά με το κατάλυμα, και την ζωή στην εξοχή ο Λόρδος αποσύρθηκε στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του για να μελετήσει τα βιβλία του.
Οι τυχοδιώκτες είχαν μείνει για λίγο μόνοι στην μεγάλη σάλα και συζητούσαν τις επόμενες ενέργειες και επιλογές τους, όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκαν 2 υπηρέτες για να συμμαζέψουν το δωμάτιο. Χαιρέτησαν τους τυχοδιώκτες με δισταγμό. Δεν είχαν συνηθίσει στην θέα των ξωτικών, και ο μάγος τους προκαλούσε ανησυχία. Το ξωτικό όμως, έσπασε τον πάγο πιάνοντας τους την κουβέντα για άσχετα θέματα. Θυμήθηκε τι τους είπε ο λόρδος και ανάφερε ότι είχαν μεταφέρει τα έπιπλα από την πόλη ως εδώ. Οι υπηρέτες έδειξαν να κατανοούν και να συμπάσχουν με την ταλαιπωρία τους. Τότε η Ιρόνι παρατήρησε ότι ο ένας από τους δύο υπηρέτες δεν είχε κόκκινα μάτια και από την τσέπη του εξείχε ένα χαρτάκι. Τις φάνηκαν ύποπτα τα σημάδια αυτά, και επειδή βαριόταν, αποφάσισε να δανειστεί για λίγο το χαρτάκι. Για να σπάσει την μονοτονία ρε παιδί μου. Αμέσως προσποιήθηκε ότι χάνει την ισορροπία της, και βρήκε κράτημα από τον υπηρέτη. Τυχαία, εντελώς τυχαία, το χέρι τις γλίστρησε μέσα στην τσέπη του και με μια κίνηση πήρε το χαρτάκι και το φυτεύει ταυτόχρονα στην χούφτα του νάνου. Ήταν ένα κόλπο που έκανε συχνά όταν έπαιζε ‘Βρες τον Ιερέα’ στα χαρτιά. Ο νάνος δεν κατάλαβε πολλά και χαχάνισε το παραπάτημα του ξωτικού, μέχρι που είδε ότι στο χέρι του είχε ένα χαρτάκι. Τότε κατάλαβε τι ακριβώς έγινε και το βούλωσε. Μετά το περιστατικό αυτό, και αφού ξαναπιάσανε την κουβεντούλα με τους τυχοδιώκτες, οι υπηρέτες ρωτάνε πιο από τα δύο πιάτα θα προτιμήσουν για το δείπνο, ώστε να ενημερώσουν την μαγείρισσα Το ξωτικό και ο μάγος επιλέγουν την πάπια, ενώ ο νάνος το χοιρινό.
Όταν έφυγαν οι υπηρέτες, ο νάνος ξετυλίγει το χαρτάκι. Δεν μπόρεσε να καταλάβει τι έγραφε, το μόνο που διέκρινε ήταν μουντζούρες και ζωγραφίτσες, λουλουδάκια, ένα κόκαλο και ένα φαλλικό σύμβολο. ‘Ίσως θα έπρεπε να το δώσεις σε κάποιον που ξέρει ανάγνωση’, του είπε ο μάγος ειρωνικά. ‘Χρμφ’, απάντησε ο νάνος και πέταξε το χαρτάκι στην Ιρόνι, που το ξετύλιξε και διάβασε δυνατά. ‘Η πάπια είναι καλή’. Αμέσως και ο τρεις τους άρχισαν να κάνουν εικασίες και θεωρίες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάποιος δηλητηριάζει το προσωπικό. Προφανώς η πάπια θα είναι το ασφαλές γεύμα για να φάει ο ύποπτος και οι συνεργάτες του.
Ο νάνος και το ξωτικό βγήκαν πάλι έξω στην αυλή και κατευθύνθηκαν προς τον ναό για να τον ερευνήσουν, ο μάγος έμεινε πίσω για να ερευνήσει το διπλανό δωμάτιο. Όταν άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα, ένα άσχημα συναίσθημα τον κυρίεψε. Το δωμάτιο, ήταν άδειο, εκτός από ένα μικρό τραπέζι με έξι άβολες καρέκλες, ένα τζάκι, ένα παράθυρο από το οποίο έμπαινε φως και ένα τοίχο με μπλε κουρτίνες. Αν και το κλίμα ήταν ήπιο όταν ήταν έξω, στο δωμάτιο επικρατούσε ψύχος. Μάλιστα τα χνώτα του μάγου ήταν ορατά, όπως τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Χωρίς να σκεφτεί λογικά, αποφάσισε να κάψει μια καρέκλα στο τζάκι, αλλά πριν ανάψει την φωτιά, είδε ότι το τζάκι, που ήταν ευρύχωρο είχε χερούλια στο εσωτερικό του που αν τα χρησιμοποιούσε θα μπορούσε να σκαρφάλωσε στην καμινάδα. Αντί αυτού αποφάσισε να ανοίξει τις μπλε κουρτίνες. Αλλά δεν περίμενε το θέαμα που αντίκρισε. Ένας αποτρόπαιος και ανατριχιαστικός πίνακας που αιχμαλώτισε το βλέμμα του. Ο χρόνος του φάνηκε ότι πάγωσε, και τον έλουσε κρύος ιδρώτας παρά το κρύο που επικρατούσε στο δωμάτιο. Ο πίνακας, πλαισιωμένος από ένα ξύλινο κάδρο με γεωμετρικά σχήματα που χλεύαζαν τους κανόνες γεωμετρίας που του είχαν μάθει στο Κολέγιο της Μαγείας, απεικόνιζε ένα τεράστιο μάτι, με πλήρη διασταλμένο την ίριδα και ίχνη αίματος στην κόρα. Δεν ήταν σίγουρος αν τα αίματα ήταν ζωγραφισμένα, ή αληθινές πιτσιλιές. Πίσω, στο παρασκήνιο του πίνακα, ένα πέπλο μπλε και μοβ χρωμάτων σχεδόν έμοιαζε να κουνιέται όπως ένα απλωμένο σεντόνι που το φυσάει ο αέρας. Το δωμάτιο του φάνηκε να μικραίνει και να μεγαλώνει ταυτόχρονα, το ταβάνι έτοιμο να τον πλακώσει. Ήταν σίγουρος πως αν κατάφερνε να αποσβολωθεί και να απομακρυνθεί από τον πίνακα, το μάτι θα συνέχιζε να τον βλέπει. Άνοιξε το Βλέμμα του στην Μαγεία, και είδε την αύρα του Χάους να λούζει τον πίνακα. Ώστε ήταν αλήθεια. Το Χάος είχε τρυπώσει στην έπαυλη. Πήρε βαθιά αναπνοή και κατάφερε να κάνει το πρώτο βήμα προς τα πίσω. Μετά το δεύτερο, και το τρίτο, και μετά έσυρε τα πόδια του μέχρι που έφτασε στο τζάκι χωρίς να το καταλάβει. Μπήκε μέσα στην καμινάδα που του έκρυψε την θέα του πίνακα προς μεγάλη του ανακούφιση. Έκλεισε τα μάτια του, και τα άνοιξε πάλι αμέσως, γιατί το μυαλό του του έπαιζε παιχνίδια και η εικόνα του μεγάλου ματιού είχε αποτυπωθεί πίσω από τα βλέφαρα του. Έπιασε τα χερούλια και σκαρφάλωσε στην καμινάδα, λερώνοντας τα ρούχα του με μαύρη στάχτη. Αλλά δεν τον ένοιαζε, του ήταν αρκετό που είχε βγει έξω στην οροφή και έβλεπε τον καθαρό ουρανό. Ανέπνευσε τον φρέσκο αέρα και ανασυγκροτήθηκε Κάτω έβλεπε την Ιρόνη και τον Βλας να κατευθύνονται προς τον ναό. Μια ξύλινη σκάλα ήταν στερεωμένη στην μια πλευρά της οροφής, την χρησιμοποίησε και κατέβηκε κάτω Ένα σκαλί έσπασε από το βάρος, αλλά κατάφερε και κρατήθηκε. Έκανε μια νοητή σημειώσει να το θυμηθεί την επόμενη φορά που θα χρησιμοποιούσε την σκάλα.
Έτρεξε να προφτάσει τους συντρόφους του προσπαθώντας να μην μπλεχτεί με την κόκκινη (τώρα πια και λίγο μαύρη) ρόμπα του και πέσει με τα μούτρα στο χώμα και σχεδόν τα κατάφερε. Αλλά δεν έπεσε στο χώμα τουλάχιστον. Η σαβούρα που έφαγε τον προσγείωσε μέσα στο παρτέρι με τα φυτά του κηπουρού. Περίεργο, αλλά τα φυτά αυτά κάτι του θύμιζαν, αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί τι, ίσως να έφταιγε το σοκ που είχε υποστεί από την θέα του βέβηλου πίνακα. Έκοψε ένα ματσάκι για να ρωτήσει την Ιρόνη που ήταν και αυτή σπουδαγμένη, τουλάχιστον πιο πολύ από τον νάνο. Όταν συναντήθηκε με τους άλλους, είχαν ήδη φτάσει στον Ναό, στην ουσία ένα ξύλινο σπιτάκι, με ένα λίθο για τις δεήσεις και ένα μικρό τζάκι. Ο Μάγος Νέκραλ τους είπα στα γρήγορα για τον Χαοτικό πίνακα, και για τα φυτά που βρήκε. Η Ιρόνι του είπε πως τα φυτά αυτά είναι βότανα που χρησιμοποιούνται για την δημιουργία ενός ελιξήριου που προκαλεί οκνηρία και υπνηλία. Ο ναός φαινόταν αχρησιμοποίητος, αλλά υπήρχαν ίχνη ότι κάποιος τον είχε επισκεφτεί πριν κάποιες μέρες. Ο νάνος κοίταξε το τρίπτυχο του ναού. Όπως όλοι οι ναοί του Σϊγκμαρ, έτσι και αυτός απεικόνιζε ένα ομοίωμα του πολεμικού σφυριού που είχαν δωρίσει οι νάνοι στον Σίμγκαρ πριν αποθεωθεί. Μόνο που ο Κρανιοθραύστης, το όνομα του σφυριού, ήταν βρώμικος. Δεν περίμενε κάτι παραπάνω από τους ανθρώπους, σκέφτηκε ο νάνος και δοκίμασε να καθαρίσει. Τότε είδε ότι και ομοίωμα δεν ήταν πιστό αντίγραφο. Για την ακρίβεια είχε αρκετές διαφορές με το Κρανιοθραύστη. Όπως το καθάριζε, το σφυρί έπεσε, και πίσω του ήταν το κανονικό ομοίωμα Άρα, πιο σφυρί ήταν αυτό που κάποιος το είχε κρύψει σε κοινή θέα? Το σκούπισε λίγο καλύτερα και είδε τα ρουνικά σκαλισμένα γράμματα στην άκρη του. Το έσφιξε στην ζώνη του και πλησίασε τους υπόλοιπους.
Όταν ο Μάγος τους είπε για τον πίνακα του Ματιού του Χάους, αποφάσισαν ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να τον φέρουν εδώ στο ναό του Σίγκμαρ. Οι γνώσεις του μάγου και του ξωτικού συμφωνούσαν ότι αν μείνει ο πίνακας στο ναό ένα μερόνυχτο το Χάος θα εξαγνιζόταν. Πολύ πιθανό να σταμάταγαν και οι επιθέσεις από τους κτηνάνθρωπους. Όλοι ήξεραν ότι τα κειμήλια του Χάους λειτουργούν σαν φάρος για πλάσματα που υπηρετούν τις Καταστροφικές Δυνάμεις. Όταν έφτασαν στο δωμάτιο, μπήκαν γρήγορα μέσα για να πάρουν τον πίνακα. Ο μάγος, σε μια σπάνιο στιγμή πνευματικής διαύγειας φώναξε, ‘ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!’ πριν μπουν μέσα, αλλά ήταν αργά. Οι τυχοδιώκτες αντίκρισαν όλοι τον πίνακα και ένα αίσθημα ομαδικού φόβου και πανικού, τους κυρίευσε και έμειναν για λίγα λεπτά ακίνητη, δίνοντας μια εσωτερική μάχη. Όταν η λογική νίκησε την τρέλα, τύλιξαν τον πίνακα με την κουρτίνα και τον πήγαν στον ναό. Επιστρέφοντας πάλι στην έπαυλη, συνάντησαν τον αρχιμπάτλερ του Λόρδου, ο οποίος συστήθηκε ως Πίρσον. Ήταν η φιγούρα που είχε δει ο νάνος όταν είχαν πρωτοέρθει. Είχε το κεφάλι του τυλιγμένο στις γάζες, καλύπτοντας και το ένα αυτί και μάτι του, καθώς και το ένα του χέρι, τραύματα από την επίθεση τον κτηνάνθρωπων. Τους απάντησε μερικές ερωτήσεις και τους πρότεινε να πάνε και στον πρώτο όροφο να δουν την Αδερφή Σόνια στον ξενώνα που είχε μετατραπεί σε πρόχειρο ξενοδοχείο. Εκεί, πέρα από την Αδερφή Σόνια, ήταν 4 φρουροί κατάκοιτοι, οι δύο με σοβαρά τραύματα, τον γιατρό Όττο Γκρέηχολς και τον κηπουρό Μπέρτολντ. Σε ένα κρεβάτι στην γωνία ήταν και ένας νάνος που παραμιλούσε. Σε συζήτηση που είχαν με όλους αυτός, ο Μάγος κατάληξε στην υπόθεση ότι ο κηπουρός είναι ηλίθιος και θαυμάζει τον γιατρό. Η Αδερφή ήταν τυφλή και ο νάνος τρελός. Για την ακρίβεια πάνω στο παραμιλητό του έλεγε φράσεις του στυλ ‘Το μάτι που δεν βλέπει ξέρει που είναι αυτό που το μάτι που τα βλέπει όλα φοβάται’, ‘Μην αφήσετε να μου κόψουν τα γένια’ και ‘η γροθιά τον προγόνων μου είναι το μόνο πράμα που φοβούνται’΄. Ο νάνος Βλας, μιλώντας με την τυφλή αδερφή (η οποία σαν Σιγκμαρίτισα, συμπαθούσε τους νάνους), του εκμυστηρεύτηκε ότι δεν συμπαθούσε καθόλου τον Βιβλιοθηκάριο (ήταν οκνηρός και τεμπέλης) και τον κυνηγό (ήταν αντικοινωνικός και έκανε παρέα μόνο με τα σκυλιά του).
Στην συνέχεια ερεύνησαν την κουζίνα. Εκεί ήταν η αλκοολικιά μαγείρισσα Κάρλα η οποία ετοίμαζε το δείπνο και δεν είχε χρόνο για κουβεντούλα. Στο κελάρι ανακάλυψαν μια πόρτα που οδηγούσε σε ένα τούνελ που τους έβγαλε σε μια μυστήρια υπόγεια αίθουσα που στο πάτωμα είχε χαραγμένο το άστρο του Χάους, κεριά στους τοίχους, ένα μικρό βωμό και μια βιβλιοθηκούλα με ύποπτα βιβλία (τα πήρε ο Νέκραλ για να τα μελετήσει)7. Υπήρχαν άλλα δύο παρόμοια τούνελ. Ακολουθώντας το ένα βγήκαν στην βιβλιοθήκη της έπαυλης προς μεγάλη έκπληξη του βιβλιοθηκάριου ο οποίος δεν ήξερε την ύπαρξη της καταπακτής και του τούνελ. Ψάχνοντας στα ράφια ο μάγος βρήκε 2 απαγορευμένους τόμους, από αυτούς που αν οι Κυνηγοί Μαγισσών βρουν επάνω σου, σε καταδικάζουν σε θάνατο στην πυρά. Το τόμο ‘Μια Ανησυχητική Εισήγηση’, που πραγματεύεται με την επιλογή του θανάτου ή της αθανασίας υπό της υπηρεσίες των σκοτεινών δυνάμεων, και το χειρόγραφο ‘Παράξενα Λουλούδια’ ένα συμπονετικό θεατρικό έργα υπέρ των μεταλλαγμένων του Χάους. Ο Μάγος πήρε και τους δύο τόμους, ύστερα από αντίσταση του βιβλιοθηκάριου για να τους καταστρέψει αργότερα. Ο Βιβλιοθηκάριος φώναζε ότι οι τόμοι αυτοί είναι επικίνδυνοι αν πέσουν σε λάθος χέρια, και πως καλύτερα να παραμείνουν στην βιβλιοθήκη υπό την επιτήρηση του, μιας και ήταν αρμόδιος για τέτοια θέματα. Τελικά αναγκάστηκε να σωπάσει όταν ο Βλας Χένγκελσσον έχασε την υπομονή του, και την βρήκε πάλι μόνο όταν έσπασε το τραπέζι του στα δυο με το σφυρί του.
Ο Μάγος κατευθύνθηκε προς τα κλουβιά των σκυλιών για να μιλήσει με τον κυνηγό Όλβερ Γκαντ και οι υπόλοιποι ξεκίνησαν προς την αίθουσα του δείπνου. Η κοιλιά τους είχε αρχίσει να παραπονείται και το δείπνο δεν θα αργούσε να ξεκινήσει. Ο Νέκραλ βρήκε 3 κλουβιά για σκύλους, αλλά μόνο 2 σκύλους μέσα στα κλουβιά. Επειδή στο κολέγιο μαγείας τους είχαν κάνει πέρα από μαθήματα για ξόρκια και ελιξίρια, υπολόγισε ότι ένας σκύλος θα είχε βγει βόλτα με το αφεντικό του. Μπήκε στο σπιτάκι δίπλα από τα κλουβιά για να κάνει τις έρευνες του. Το σπιτάκι, πέρα από το κρεβάτι, ένα τραπεζάκι και μια μεγάλη ντουλάπα δεν είχε τίποτα άλλο. Άνοιξε την ντουλάπα και από μέσα έπεσε πάνω του το άψυχο πτώμα ενός κτηνάνθρωπου και τον έριξε στο πάτωμα. Μερικά άκρα του έλειπαν. Με πανικόβλητες κινήσεις, αφού πάλεψε μαζί του στο πάτωμα για μερικά δευτερόλεπτα, κατάφερε να το παραμερίσει. Από την πόρτα άκουσε ένα βροντερό γέλιο. Ένας ημίγυμνος τύπος γέλαγε μαζί του. Είχε ξυρισμένο το κεφάλι και αρκετές ουλές στο κορμί του. ‘Αυτό θα σε μάθει να μην ψάχνεις στα ξένα δωμάτια χωρίς άδεια’ του είπε ο κυνηγός Όλβερ Γκαντ. Με όση αξιοπρέπεια του είχε μείνει, ο μάγος σηκώθηκε από το πάτωμα. ‘Μα γιατί έχεις πτώματα στην ντουλάπα!’ Ούρλιαξε ο μάγος. Είχαν αρχίσει να τον κουράζουν όλα αυτά τα φρικιαστικά θεάματα σε αυτήν την καταραμένη βίλα. Η ψυχική του υγεία κρεμόταν από μια κλωστή. ‘Για τους σκυλούς. Για να φτιάξουν όρεξη’, απάντησε μονολεκτικά ο Όλβερ. ‘Σκύλοι? Σαν να λες τα λιοντάρια, γάτες’, είπε ο Νέκραλ. Οι σκύλοι που είχε δει στα κλουβιά ήταν πράγματι τεράστιοι. ‘Σου προκαλούν δέος ε?’, είπε ο Όλβερ, ικανοποιημένος με την απάντηση του Νέκραλ. ‘Είναι από την Τιλέα, ξέρεις’. Ο Νέκραλ ήξερε. Τα σκυλιά από την Τιλέα, είναι τεράστια και χρησιμοποιούνται συνήθως στο στρατό. . Εύκολα μπορούν να νικήσουν κτηνάνθρωπους, μερικές φορές ακόμα και Γκορ. Ο Νέκραλ ρώτησε τον Όλβερ αν είχε παρατηρήσει τίποτα παράξενο. Ο Όλβερ απάντησε πως ναι, οι τελευταίες επιθέσεις των κτηνάνθρωπων έχουν αυξηθεί και σε συχνότητα, αλλά και σε μένος. Επίσης του εκμυστηρεύτηκε πως ο Πίερσον και ο αμαξάς, ο Άλμπρεχτ σταμάτησαν να επισκέπτονται τα κλουβιά με τα σκυλιά, γιατί όποτε τους μύριζαν τα σκυλιά, μετά γάβγιζαν ασταμάτητα. Από την άλλη πάλι, δεν είναι και πολύ που τα επισκέπτονται, και ούτως ή άλλως γαβγίζουν σχεδόν συχνά τα σκυλιά και από μόνα τους.
Ο Μάγος καθώς επέστρεφε στην έπαυλη ήδη άλλη μια άμαξα να καταφθάνει στην έπαυλη. Μέσα επενέβαινε ο ανυπόφορος έμπορος Κλάους Φον Ρόθσταην, ο οποίος ήταν γνωστός στην παρέα. Όταν είδε τον μάγο, έτρεψε άτσαλα προς το μέρος του, ιδρώνοντας υπερβολικά, και χαιρετώντας τον. ‘Ω μα αν δεν είναι ο αξιότιμος Νέκραλ Χαλγκμουντ, σωστά! Δεν πέρασε μια μέρα από την ιστορία με την άμαξα, και πάλι συναντιόμαστε. Μα τι σύμπτωση!’ αναφώνηξε με την τσιριχτή και άκρως αντιπαθητική φωνή του. ‘Ναι, τι σύμπτωση’. Συμφώνησε μέσα από τα δόντια του ο Νέκραλ. ‘Πως από εδώ?’ ‘Μα ένας έμπορος του δικού μου βεληνεκούς, με πολιτικές βλέψεις, πρέπει να κάνει κοινωνικές επαφές με τους λόρδους. Και ο λόρδος Ασάφενμπεργκ, είναι κελεπούρι. Ύστερα από τον αρραβώνα του με την Λουντμιλδα Φον Μπρούνερ, και την σχέση του με τους Φον Μπρούνερ, θα είναι σημαντική προσθήκη στο πελατολόγιο μου και στην αντζέντα μου. Σε συμβουλεύω να τον έχεις από κοντά και δεν πρόκειτε να χάσεις. Όλοι οι μεγάλοι μάγοι του κολεγίου είχαν κάποιον λόρδο να τους πατρονάρει στα πρώτα τους βήματα. Και εσύ σίγουρα θα θες να γίνεις μεγάλος μάγος, όχι? Πάμε, πάμε. Έχουμε αργήσει για το δείπνο, και πεινάω!’. Ο Νέκραλ μπορούσε σχεδόν να δει τα σάλια του Κλάους Φον Ρόθσταην να τρέχουν.
Όταν συναντήθηκαν στην αίθουσα δείπνου με τους υπόλοιπους, η Ιρόνη δεν έκρυψε την έκπληξη τους του είδε τον Κλάους. Τον σκεφτόταν μάλιστα γιατί τελευταία είχε προκύψει η ανάγκη να εφοδιαστεί με ένα τόξο. Τον ρώτησε αν μπορεί να την προμηθεύσει με ένα και τις είπε ότι θα μιλήσει με τα κανάλια εφοδιασμού του (δικά του λόγια ήταν αυτά) και θα τις βρει κάτι. Όταν επιστρέψουν στην Ούμπερσράηκ, καλά θα κάνει να τον επισκεφτεί.. Σιγά σιγά ήρθαν και οι υπόλοιποι καλεσμένοι και έκατσαν στο τραπέζι. Ο Όλβερ ο κυνηγός, ο Όττο ο βιβλιοθηκάριος, Ο Γιατρός και ο Μπέρτολντ ο Κηπουρός, και ο Αλμπρεχτ ο αμαξάς. Δεν ήταν κανένας φρουρός παρών (αυτοί τρώνε στο φυλάκιο. Η Αδερφή Σόνια, προτίμησε να μείνει στο νοσοκομείο για να περιποιηθεί τους τραυματίες. Τελευταίος ήρθε ο λόρδος Ασάφενμπεργκ, και στα αριστερά του έκατσε ο Βερν Χέντρικ. Ο αρχιμπάτλερ Πίρσον άρχισε να διατάζει στο υπηρετικό προσωπικό να φέρνει το πρώτο πίατο (σούπα). Το προσωπικό έσερνα τα πόδια του και μάλιστα κατάφεραν να χήσουν και ένα πίατο σούπας πάνω στον κηπουρό, το οποίο έκανε έξαλλο τον Πίρσον. Συνέχισαν με το δεύτερο πιάτο, χοιρινό ή πάπια. Υπήρξε μια αναστάτωση με το χοιρινό του λόρδου το οποίο ήθελε να αλλάξει η Ιρόνη με την πάπια της. Στην αρχή ο λόρδος απόρησε, αλλά μετά σκέφτηκε ότι είναι κάποιο έθιμο των ξωτικών, και για να αποφύγει διπλωματικό επεισόδιο, άλλαξε το πιάτο του με της Ιρονις (τελικά όμως ο Νέκραλ του έδωσε το δικό του χοιρινό για να πάρει αυτός την πάπια). Την ίδια στιγμή άρχισαν να γαβγίζουν τα σκυλιά του Όλβερ, ο οποίος αναγκάστηκε να πει ένα ξερο ΄με συγχωρείτε και να φύγει πριν φάει το χοιρινό του’. Συνέχεια είχε η πουτίγκα, και ήδη οι καλεσμένοι είχαν αρχίσει να χασμουριούνται. Ο Βερν Χέντρικ αποκοιμήθηκε και το κεφάλι του έπεσε μέσα στο γλυκό. Ο Λόρδος σηκώθηκε και πήγε στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του, φωνάζοντας τον Μάγο για να ποιούν λίγο μπράντυ, πριν λήξει η βραδιά. Η υπηρέτρια Γκέρτιε Χόχεν ζήτησε άδεια από τον Πίρσον να αποσυρθεί και αυτή στα διαμερίσματα της διότι δεν αισθανόταν καθόλου καλα. Ο Πϊρσον της έδωσε την άδεια, και της ευχήθηκε καλή ανάπαυση. Οι υπόλοιποι έμειναν στην αίθουσα και συζήταγαν με τον κηπουρό, τον γιατρό και τον βιβλιοθηκάριο για φιλοσοφικά και θεολογικά θέματα (ποίος είναι ο καλύτερος ζύθος, πια πόλη έχει τις ομορφότερες σερβιτόρες, και ούτω κάθε εξής).
Ο Λόρδος, έκλεισε την πόρτα και αμέσως σοβαρεύτηκε. Ρώτησε τον μάγο για την εξέλιξη τον ερευνών τους. Ο Μάγος του είπε για τα απαγορευμένα βιβλία, για την κρυμμένη αίθουσα με τα παγανιστικά σύμβολα, για τον Χαοτικό πίνακα, για τα λουλούδια που έχει φυτέψει κάποιος τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υπνωτικό, και ότι υπάρχει πιθανότητα κάποιος (ποίος?) να θέλει να κοιμίσει τους καλεσμένους, για να κάνει ανενόχλητος την τελετουργία του… χμ..
ΟΥΠΣ – ΣΚΑΤΑ!!!
Με καθυστέρηση 20 λεπτών ο εγκέφαλος του Νέκραλ έλυσε τον γρίφο του Οικήματος Γκρούνγολτν. Αλλά ήταν πολύ αργά. Ο Λόρδος Ασάφενμπεργκ είχε ήδη αποκοιμηθεί και δεν ξύπναγε με τίποτα!
Οι τυχοδιώκτες της Μάζας: Η άνοδος και η πτώση, Πάρτον Αλαγκιάς.
No comments:
Post a Comment